Escabiouso(-dis-Aup)
Cephalaria alpina
Caprifoliaceae Dipsacaceae
Noms en français : Céphalaire des Alpes, Scabieuse des Alpes.
Descripcioun :Grando planto pelouso que trachis en mato en mountagno mejano. Se recounèis à si tèsto de flour clinado e si gràndi fueio coumpausado. Li tijo soun ramificado e espesso. Ei pas poussible de s'engana.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 0,8 à 2 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Cephalaria
Famiho : Caprifoliaceae
Famiho classico : Dipsacaceae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) enflourejado : 25 à 40 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Mountagno mejano
- Pelouso
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Ouèst-Aupenco
Ref. sc. : Cephalaria alpina (L.) Schrad. ex Roem. & Schult., 1818
Escabiouso
Centaurea scabiosa
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Sauto-lèbre, Marsourau, Cap-d'ase, Auriho-d'ase.
Nom en français : Centaurée scabieuse.
Descripcioun :L'escabiouso es uno planto de colo coumuno, aleva pèr la Prouvènço séusouso, que trachis sus cauquié, dins li roucaio, ermas e tepiero. Pòu agué de coulour que van de roso à poupro. Se recounèis i bratèio (fotò) de si gròssi flour.
Usanço : L'escabiouso servié à l'age-mejan à sougna li blessaduro (poumado). Li grano e li racino soun vulneràri, tounico, diuretico e fan susa.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Centaurea
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Colo
- Basso mountagno
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Centaurea scabiosa L., 1753